Sevgilim, iyi haberlerle geldim. 

Bu sıkıntılı yaz günlerinde, 

görkemli bir sevinçten sade bir kedere nasıl geçilir

öğrendim. 

Ellerimden başlayan kahır, içimde emsalsiz bir hüzün

Lütfen endişe etme, 

Bir gün kırılmak deyince benim de aklıma yalnız çiçekli porselenler gelir.

Beni bağışla sevgilim, aşk ihtiyatsız bir eylemdir. 

Oysa insan ilk annesinden öğrenir: tedbir mühimdir.

Pencere önünde nane,

Yasin cüzlerinde gül kurutmak gerekir.

Kitap aralarında takvim yaprağı, sandıkta yüzyıllık geçmiş birikir.

Üzülme sevgilim, 

Bu pasif direniş, bu zarif bekleyiş,

Bu incinmek sanatı, başımıza yıkılmayan dünya, bu tutmayan dua, 

Şu çıktığım tepe, bu aşamadığım düzlük 

Kimsenin hatrı değil.

Belki birkaç yaz, birkaç kış daha kim bilir.

Lütfen telâş etme

İnsan pekâlâ yarasını sevebilir.